شاهتير T شکل فولادي

فرايند توليد تيرهاي فولادي شامل: نورد گرم، اکستروژن، جوشکاري صفحات و اتصالات فشاري است. فرايند توليد غلطک‌هاي بزرگ شامل اتصال دو ورق فولادي است که تحت فشار به يکديگر متصل مي‌شوند و يک فرآيند رايج براي توليد تيرهاي غير باربر است.

براي دريافت قيمت تيرچه کروميت و تيرچه هاي صنعتي با شماره هاي درج شده در سايت تماس حاصل نماييد.

واقعيت اين است که براي بسياري از جاده‌ها و پل‌هاي امروزي، استفاده از بتن در طراحي بسيار رايج است. طبق گفته مک کورمک و براون (2007)، بيشتر سازه‌هاي T شکل صرفا از فولاد و يا بتن تنها ساخته نشده‌اند، بلکه از ترکيب اين دو مصالح، به عنوان مثال بتن مسلح ساخته مي‌شوند.

اگر چه اين اصطلاح مي‌تواند در مورد هر يک از ابزارهاي تقويت کننده صادق باشد، اما به طور کلي، اين تعريف محدود به بتن ريزي در اطراف ميلگرد محدود مي‌شود. مک گرگور و همکاران (1997)، اين ماده و استفاده از آن را در شاهتير T شکل در طول زماني طولاني توضيح مي‌دهند و نتيجه گيري مي‌کنند که اين ماده براي سازه‌هاي موجود در معماري مدرن بسيار ارزشمند هستند.

اين نشان مي‌دهد که در نظر گرفتن مواد موجود براي يک کار مهندسي، مهندسان بايد احتمالي را در نظر بگيرند که هيچ يک از مصالح به تنهايي براي کار مناسب نيستند؛ بلکه ترکيب چندين ماده با هم ممکن است بهترين راه حل باشد. بنابراين، فولاد و بتن با هم مي‌توانند يک گزينه ايده آل باشند.

تيرهاي T شکل بتن مسلح

بتن به تنهايي شکننده است و در نتيجه تنش برشي در شاهتير T شکل در محل اتصال وب و فلنج بوجود مي‌آيند. به اين دليل است که از ترکيب فولاد و بتن در شاهتير T شکل استفاده مي‌شود. ليم، پارماسوام و لي (1987) در مورد مشکل تنش برشي که منجر به شکست اتصالات فلنج در شبکه در هنگام بارگيري بحث مي‌کنند. اين امر اگر در دنياي واقعي رخ دهد مي‌تواند فاجعه آميز باشد؛

از اين رو، به يک روش عملي براي کاهش احتمال وقوع اين اتفاق در شاهتير T شکل بتن مسلح نياز است. در چنين سازه‌هاي کامپوزيتي، بسياري از سوالات در مورد جزئيات طراحي، از جمله توزيع ايده آل بار بين بتن و فولاد ممکن است مطرح شود که عبارتند از: « ارزيابي يک تابع هدف براي تعيين نسبت هزينه‌هاي فولاد به بتن ضروري است».

اين نشان مي‌دهد که براي در نظر گرفتن تمام جنبه‌هاي طراحي شاهتير T شکل کامپوزيت، معادلات تنها در صورت داشتن اطلاعات کافي قابل استفاده هستند.

با اين حال، جنبه‌هايي از طراحي وجود دارد که برخي از افراد ممکن است حتي آن را در نظر نگرفته باشند، مانند امکان استفاده از تقويت کننده‌هاي خارجي پارچه‌اي، همانطور که توسط Chajes و همکاران معرفي شده است (1995).

در اين مقاله درباره تيرهاي آزمايش شده چنين مي‌گويند: "تمام تيرها تحت اثر برش تخريب شده‌اند و مواردي که داراي تقويت کننده کامپوزيت بودند داراي ويژگي‌هاي اتصال قوي بوده‌اند. براي تيرها با تقويت کننده خارجي، مقاومت نهايي در حدود 60 تا 150 درصد افزايش داشته است.

هنگامي که حرف از مقاومت در برابر نيروهاي برشي به ميان مي‌آيد، تقويت کننده خارجي يک گزينه معتبر به حساب مي‌آيد. بنابراين، به طور کلي، جنبه‌هاي مختلف مهم طراحي شاهتير T شکل بر رويکرد دانش آموزان مهندسي تاثير مي‌گذارد.

مشکلات

يک مسئله مرتبط با شاهتير T شکل در مقايسه با I-beam، عدم وجود فلنج در پايين است. علاوه بر اين، اين باعث مي‌شود که تيرچه به دليل عدم داشتن فلنج ساخته شده در طرف ضعيف‌تر استحکام کششي کمتري داشته باشد.

تيرهاي بتوني اغلب به صورت يکنواخت با عرشه ريخته مي‌شوند، و يک تير قوي‌تر "T" شکل به وجود مي‌آورند. اين تيرها بسيار کارآمد هستند زيرا بخش عرشه بارهاي فشاري را حمل مي‌کند و ميله‌هاي تقويت کننده در پايين کشش را تحمل مي‌کنند. يک تير T شکل به طور معمول داراي جان باريکتر در مقايسه با تيرهاي مستطيلي معمولي است.

اين جان‌ها معمولا 4-0 اينچ از هم فاصله دارند و در برخي موارد تا بيش از 12-0 را نيز در بر مي‌گيرند. بخش عرشه معمولا به صورت يک عرشه يک طرفه طراحي مي‌شود.